ഭ്രാന്തന്റ്റെ ജല്പനങ്ങള്‍

അവന്‍ വിളിച്ചു കൂവി
മരിക്കാന്‍ എനിക്ക് ഭയമില്ല
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
...ജീവിക്കാന്‍ നിനക്ക് ധൈര്യമുണ്ടോ
അവന്‍ ലജിച്ചു തലതാഴ്ത്തി
ജീവിക്കാന്‍ ആര്‍ക്കാണ് ധൈര്യമുള്ളത്‌
ഒരു ഭ്രാന്തനെപോലെ
അവന്‍ വിളിച്ചു കൂവി
മരണത്തെക്കാള്‍ ഭയാനകമാത്രേ ജീവിതം
ഒരു ഭ്രാതന്റ്റെ ജല്പനങ്ങള്‍ക്ക്
ആരും ചെവികൊടുത്തില്ല
അല്ലെങ്കിലും
സത്യങ്ങല്‍ക്കിവിടെ എന്തുവില

നീ.....

നീ ഒരു കിനാവാണ്
നിശകളില്‍ എന്റ്റെ കണ്ണുകളില്‍ വിശ്രമിക്കുന്നവള്‍
നീ ഒരു പുഞ്ഞിരിയാണ്
ഓര്‍മകളില്‍ എന്റ്റെ ചുണ്ടുകളില്‍ വിരിയുന്നവള്‍
നീ ഒരു കണ്ണീര്‍ കണമാണ്
നോബരങ്ങളില്‍ എന്റ്റെ കവിള്‍ തടത്തിലൂടെ ഊര്ന്നിരങ്ങുന്നവള്‍
നീ ഒരു വിങ്ങലാണ്
ഏകാന്തതകളില്‍ എന്റ്റെ ഇടനെഞ്ചിനു ഭാരമെകുന്നവല്‍
നീ ഒരു തെന്നലാണ്
ഉരുകുമെന്‍ ആത്മാവിനെ വീശി തണുപ്പിക്കുന്നവല്‍
നീ ഒരു നിലാവാണ്‌
ഭയാനകമാമെന്‍ അന്തകാരത്തെ അലിയിക്കുന്നവള്‍
നീ ഒരു മഴയാണ്
ദാഹാര്‍ത്തമായ എന്റ്റെ വേനലിലേക്ക് പെയ്തിരങ്ങുന്നവള്‍

നീ.....

നീ ഒരു കിനാവാണ്
നിശകളില്‍ എന്റ്റെ കണ്ണുകളില്‍ വിശ്രമിക്കുന്നവള്‍
നീ ഒരു പുഞ്ഞിരിയാണ്
ഓര്‍മകളില്‍ എന്റ്റെ ചുണ്ടുകളില്‍ വിരിയുന്നവള്‍
നീ ഒരു കണ്ണീര്‍ കണമാണ്
നോബരങ്ങളില്‍ എന്റ്റെ കവിള്‍ തടത്തിലൂടെ ഊര്ന്നിരങ്ങുന്നവള്‍
നീ ഒരു വിങ്ങലാണ്
ഏകാന്തതകളില്‍ എന്റ്റെ ഇടനെഞ്ചിനു ഭാരമെകുന്നവല്‍
നീ ഒരു തെന്നലാണ്
ഉരുകുമെന്‍ ആത്മാവിനെ വീശി തണുപ്പിക്കുന്നവല്‍
നീ ഒരു നിലാവാണ്‌
ഭയാനകമാമെന്‍ അന്തകാരത്തെ അലിയിക്കുന്നവള്‍
നീ ഒരു മഴയാണ്
ദാഹാര്‍ത്തമായ എന്റ്റെ വേനലിലേക്ക് പെയ്തിരങ്ങുന്നവള്‍